مدل سازی ارتباط کاربری- پوشش اراضی و حرارت سطح زمین، با استفاده از داده های سنجندة aster

از آنجاکه رشد مناطق شهری یک عامل تأثیرگذار در پدیدة گرم شدن جهانی است، آگاهی از تغییرات زمانی- مکانی درجة حرارت سطح زمین برای انجام مطالعات علوم زمین از قبیل تغییرات آب و هوای شهری، ضروری است. در این تحقیق، ارتباط آثار تغییرات انواع پوشش- کاربری زمین و تراکم پوشش گیاهی، ناشی از توسعة شهری، بر روی درجة حرارت سطح در تهران بررسی و تجزیه و تحلیل شد. برای این هدف، با استفاده از داده های ماهواره ای چند زمانة سنجندة aster، طبقه بندی پوشش-کاربری زمین با استفاده از روش بیشترین شباهت بر روی مؤلفه های mnf صورت گرفت، مقادیر گسیل مندی و درجة حرارت سطح زمین با استفاده از روش tes بر روی داده های ماهواره ای تخمین زده شد و مقادیر تراکم پوشش گیاهی از طریق شاخص های ndvi و fvc به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که طبقه بندی با مؤلفه های mnf دقت بیشتری در مقایسه با طبقه بندی از طریق باندهای اصلی دارد و نوع پوشش- کاربری زمین دارای تأثیر زیادی بر رژیم های درجة حرارت سطح زمین است. وابستگی شدید بین درجة حرارت سطح و مقادیر ndvi برای کلاس های مناطق ساختمانی کم تراکم، پوشش گیاهی تنک و زمین کشاورزی کشت شده، مشاهده شد و ارتباط درجة حرارت سطح زمین با مقادیر fvc نیز مؤید این مطلب است. تجزیه و تحلیل رگرسیون صورت گرفته بین مشخصه های ndvi و fvcو درجة حرارت سطح نشان می دهد که در صورت تعیین مقادیر ndvi و fvc، درجة حرارت سطح زمین و به تبع آن تغییرات و رشد توسعه شهری را می توان برآورد کرد.